Μεγάλη συνέντευξη του Χανιώτη παγκόσμιου πρωταθλητή ποδηλασίας Κωνσταντίνου Λιβανού στο cycle365.gr.
O πρωταθλητής του Τάλω ΑΝΕΚ LINES αναφέρθηκε στις προκλήσεις της καριέρας του που ανοίγει διάπλατα, μέχρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.
Δείτε επίσης τι δηλώνει ο προπονητής του Παναγιώτης Μαρεντάκης.
Αναλυτικά:
Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Πρωταθλητής Ευρώπης, Πρωταθλητής Ελλάδας… ‘Εχεις κατακτήσει όλους τους τίτλους που θα μπορούσε ένας ποδηλάτης. ‘Εχει και συνέχεια;
– Όλα αυτά τα είχα πετύχει το 2019 που αγωνιζόμουν ως έφηβος τώρα μπήκα στην κατηγορία των ανδρών που είναι πιο δύσκολα από πριν αλλά πάντα υπάρχει συνέχεια με απώτερο στόχο τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.
Από φέτος, όπως είπες, ανήκεις στην κατηγορία των Ανδρών. Τι αφήνεις πίσω σου και ποιες είναι οι νέες σελίδες που ανοίγεις στην ποδηλατική σου καριέρα;
– Πίσω μου αφήνω όλες τις εμπειρίες από το Παγκόσμιο αλλά και το Πανευρωπαϊκό και τα συναισθήματα τα οποία αποκόμισα από τις δυο μεγάλες αυτές διοργανώσεις.
Ποιες είναι οι ικανότητες που θα πρέπει να διαθέτει ένα ποδηλάτης, προκειμένου να πατήσει γερά στα επαγγελματικά του βήματα;
– Ένας ποδηλάτης θα πρέπει να προσέχει την διατροφή του, να κοιμάται σωστές και ποιοτικές ώρες για να είναι έτοιμος την επόμενη μέρα να δώσει το 100 % στην προπόνηση του. Τέλος, θα πρέπει μετά την προπόνησή του να αφιερώνει 30 με 40 λεπτά για τις διατακτικές του ασκήσεις που θα τον βοηθήσουν να ανταπεξέλθει στην επόμενη του προπόνηση.
Πώς ξεκίνησε η αγάπη σου για το ποδήλατο;
– Σαν μικρό παιδί είχα γυρίσει από πολλά αθλήματα για να βρω αυτό το οποίο μου ταιριάζει. Ξεκίνησα και πήγα για πρώτη φορά στον χώρο που έκανε προπόνηση η ακαδημία του Τάλου. Εκεί γνώρισα και άλλα παιδιά δεθήκαμε και έτσι αγάπησα και το ποδήλατο.
Τι λείπει από την ελληνική ποδηλασία, θεωρείς ότι υπάρχουν πράγματα που μπορούν να διορθωθούν και με ποιο τρόπο;
– Η Ελλάδα αυτή την στιγμή περνάει μια δύσκολη κατάσταση που οι υπόλοιπες χώρες δεν την βιώνουν. Συγκεκριμένα, από την ελληνική ποδηλασία λείπουν υποδομές για την σωστή προπόνηση των αθλητών, οι οποίοι θα δώσουν στην Ελλάδα μία διαφορετική εικόνα στο εξωτερικό.
Πώς μπορείς και συνδυάζεις το καθημερινό σου πρόγραμμα με την ποδηλατική σου καριέρα;
– Είναι δύσκολο να την συνδυάσεις διότι η προπόνηση μου καταναλώνει πολύ χρόνο της ημέρας. Επίσης το διάβασμα για την σχολή, στην οποία φοιτώ και είναι αρκετό, καθώς μου δαπανά αρκετό χρόνο. Παρ’ όλ’ αυτά, τα προλαβαίνω όλα διότι έχω σωστό προγραμματισμό της μέρας μου.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σου σε έναν αγώνα που δεν μπορείς ακόμη να ξεχάσεις;
– Η πιο δύσκολη στιγμή που έζησα κατά την διάρκεια του αγώνα ήταν στα 200μ στο Παγκόσμιο όταν έτρεχα την τελευταία κόντρα με τον Esow διότι τον είχα κερδίσει στην πρώτη κόντρα και αυτός με νίκησε στην επόμενη. Όταν ήμουν στην γραμμή της εκκινήση είχα αρκετό άγχος επειδή έπρεπε να νικήσω. Συγκεντρώθηκα στον αγώνα μου και με την σωστή τακτική τα κατάφερα.
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι δίπλα σου που σου στέκονται έμπρακτα στους στόχους σου. Πες μας δύο λόγια γι’ αυτούς.
– Οι γονείς μου. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Bodytec στα Χανιά και τον Λευτέρη Θεοδωράκη, ο οποίος με βοηθάει στην ποιο σωστή εκγύμναση του σώματός μου, το Nutrilab και τον Κώστα Μπάρδη που με βοηθάει να κάνω τα εργομετρικά μου test, αλλά μου βγάζει και ένα σωστό πρόγραμμα διατροφής. Την Anek Lines που με βοηθάει με τα εισιτήρια, το κατάστημα Mirabello Bikes και τον Νίκο Ταμπακάκη που φροντίζει για την κατάλληλη ενδυμασία μου στις προπονήσεις, το Podilatorama και τον Στάθη Κουτμερίδη και την OTE sports για τα κατάλληλα συμπληρώματα για την σωστή προετοιμασία μου. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω το σωματείο το οποίο τόσο χρόνια με στηρίζει τον Tάλω Anek Lines.
Παναγιώτης Μαρεντάκης: «Στόχος μου ως προπονητής είναι να αποδώσει ο αθλητής τα μέγιστα»
O Παναγιώτης Μαρεντάκης είναι ο «αρχιτέκτονας» των επιτυχιών του Τάλου και φυσικά είναι ο άνθρωπος που με την εμπειρία του στηρίζει τα παιδιά του συλλόγου σε κάθε τους στόχο. Μας μίλησε για τον τρόπο που χειρίζεται προπονητικά τους αθλητές, αλλά και τους στόχους της ομάδας.
Τι θα πρέπει να έχει στο μυαλό του ένας προπονητής ποδηλασίας όταν έχει να φέρει εις πέρας μια ποδηλατική αποστολή διεθνούς επιπέδου;
– Κατά αρχάς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μας δίνετε να προβάλετε το έργο μας και για την προβολή του αθλήματος που αγαπάμε. Στο θέμα της ερώτηση μας τώρα, το πιο βασικό από όλα είναι να είσαι έτοιμος αγωνιστικά και ψυχολογικά. Η απογοήτευση και οι συνέπειες, που θα υποστεί ένας αθλητής από μια συμμετοχή σε αγώνα διεθνούς επιπέδου στον οποίο δεν είναι «έτοιμος» να αγωνιστεί δύναται να αποβούν «μοιραίες» για το αθλητικό του μέλλον. Το κύριο μέλημα προσωπικά εμένα είναι ο αθλητής να μπορέσει να αποδώσει τα μέγιστα την δεδομένη χρονική στιγμή. Η συμμετοχή σε τέτοιου είδους αποστολές βέβαια απαιτούν υψηλό προγραμματισμό, οργάνωση και μελέτη πολλών παραμέτρων στις οποίες αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο προπονητής σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα. Στην υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει τρομερή οργάνωση από τεράστια επιτελεία με ανάθεση αρμοδιοτήτων σε εξειδικευμένο προσωπικό για τον κάθε τομέα.
Ως προπονητής του Τάλου ΑΝΕΚ LINES και συγκεκριμένα του Κωνσταντίνου, πώς ήταν η συνεργασία σου μαζί του;
– Η συνεργασία με τον Κώστα αλλά και με τα άλλα τρία παιδιά, την Σοφία Λιοδάκη, τον Βασίλη Μαυριγιαννάκη και τον Ηλία Πατεράκη είναι άψογη κι αυτό φαίνεται και από τις επιτυχίες και τα πανελλήνια ρεκόρ που επιτεύχθηκαν. Αλλά και τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν οι βάσεις οι σωστές ώστε να εργαστούμε απρόσκοπτα και να επιτύχουμε τα απίθανα. Όποιος έλεγε στις αρχές του 2019 ότι θα έρχονταν στην ελληνική ποδηλασία από μια ομάδα παιδιών αυτά τα αποτελέσματα σίγουρα θα γελούσε ή θα σε περνούσε για τρελό. Τέσσερις φανέλες, δύο σε πανευρωπαϊκό και δύο σε παγκόσμιο δεν έχει πάρει ολόκληρη η ελληνική ποδηλασία από την ίδρυσή της. Ο σύλλογος μας μετράει ήδη πέντε, μαζί με του Γιώργου Σταυρακάκη το 2016.
Ποιες θυσίες πρέπει να κάνει ένας αθλητής, προκειμένου να ξεπεράσει τον εαυτό του και φυσικά να φτάσει στην κορυφή;
– Τα παιδιά που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό θυσιάζουν πολλές προσωπικές στιγμές από την καθημερινότητα τους και από την παιδική και εφηβική ηλικία τους. Προσωπικός χρόνος δεν υπάρχει, δρας και λειτουργείς σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Θα πρέπει να διαχειριστείς τον χρόνο που σου απομένει από τις σχολικές ή επαγγελματικές υποχρεώσεις, ώστε να προγραμματιστεί η προπόνηση στο ποδήλατο, στο γυμναστήριο και να επιτευχθεί η αποκατάσταση ώστε να είσαι έτοιμος για την επόμενη μέρα. Εγώ προσωπικά δεν το θεωρώ θυσία, νομίζω απλά ότι αυτά τα παιδιά είναι διαφορετικά, δρουν και λειτουργούν με άλλον τρόπο και όλο αυτό τους βγαίνει αβίαστα. Οι συνομήλικοι τους, οι γονείς και το οικείο περιβάλλον το αντιμετωπίζουν σαν θυσία προσωπικών στιγμών. Η ανατροφοδότηση που αποκομίζεις από τον αθλητισμό είναι τέτοιος, ο οποίος σε εξιτάρει προσωπικά για να κάνεις όλο και κάτι πιο σωστά, περισσότερο και ποιοτικότερο ώστε να καταξιωθείς στον χώρο σου, αφήνοντας πίσω σου κάθε δύσκολη στιγμή και εμπόδιο με άσχημες αναμνήσεις και πόνο.
Μία μη ποδηλατική χώρα όπως είναι η Ελλάδα βάζει εμπόδια στους ποδηλάτες της, αλλά και στους ανθρώπους που είναι δίπλα τους. Είτε αυτοί είναι προπονητές σαν κι εσένα, είτε ηθικοί και οικονομικοί συμπαραστάτες. Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντάς σε όλη τη διάρκεια της πορείας σου;
– Η χώρα μας πάσχει από ένα σωρό παθογένειες. Από αυτές δεν έχει ξεφύγει και ο αθλητισμός. Θα μπορούσα να σας εξιστορώ σε πολλές σελίδες τα εμπόδια που είχα στην τριακονταετή και πλέον ενασχόλησή μου με το άθλημα της ποδηλασίας ως αθλητής και προπονητής. ‘Εχουμε πολλά εμπόδια και θα συναντήσουμε πολλά ακόμα, δεν προσκολλώ σε αυτά χωρίς να μπορώ να πω ότι με αφήνουν ανεπηρέαστο. Εάν είχα αυτή την αντίληψη νομίζω δεν θα είχαμε γευτεί τις πέντε φανέλες των αθλητών σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Προσπαθώ να αντιμετωπίσω κάθε κατάσταση είτε με προσωπικά μέσα, είτε με την την υποστήριξη κοντινών ανθρώπων. Ευτυχώς είναι πολλοί που με υποστηρίζουν σε κάθε μου πιστεύω και προσωπική μου φιλοδοξία. Οι επιτυχίες όλων των Ελλήνων αθλητών να γνωρίζετε ότι έχουν επιτευχθεί με ένα κοινό παρανομαστή, την προσωπική τρέλα και την αυταπάρνηση αθλητή και προπονητή.