“Γιατί η Α1 γυναικών να μην μπορεί να αγωνιστεί με το ίδιο πρωτόκολλο με την Α1 των ανδρών”

Το πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών έχει διακοπεί λόγω κορονοϊού, όπως και όλες οι διοργανώσεις που τελούν υπό την αιγίδα της ΕΟΚ, υπάρχουν όμως ομάδες που διαφωνούν.

Εξ αρχής δίχασε η απόφαση της ΕΟΚ. Ο Ολυμπιακός ήταν από τις ομάδες που εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για τη διακοπή. Ο κόουτς των «ερυθρολεύκων», Γιώργος Παντελάκης, παίρνοντας τη… σκυτάλη στάθηκε στις ανησυχίες του για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, μετά την αναστολή όχι μόνο των αγώνων, αλλά και των προπονήσεων.

«Ελπίζω οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου να ταυτίζονται με πολλούς συναδέλφους, αθλητές, αλλά και όσους εργάζονται στον αθλητισμό και ειδικότερα στην καλαθοσφαίριση. Είναι δεδομένο ότι το πολυτιμότερο αγαθό της ζωής είναι η υγεία και αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κίνδυνο. Η υγεία όμως χωρίζεται σε σωματική και ψυχική και αυτή τη στιγμή και οι δυο μορφές, αν δεν νοσούν, είναι έτοιμες να νοσήσουν, χωρίς να μπορεί κάποιος ειδικός επιστήμονας να μας δώσει μια απάντηση για τη θεραπεία αυτών», ανέφερε αρχικά στην επίσημη ιστοσελίδα του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού.

Όπως εξήγησε: «Οι άνθρωποι που εργαζόμαστε στον αθλητισμό και ειδικότερα στο υψηλότερο επίπεδο έχουμε μάθει να δουλεύουμε αρκετές ώρες μέσα στο γήπεδο (μια εντελώς διαφορετική δουλειά από τις υπόλοιπες) και τώρα μας έχει ζητηθεί να είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι ο καθένας από εμάς έφθασε σε αυτό το επίπεδο με θυσίες, πειθαρχία, αλλά πάνω από όλα ακολουθώντας κανόνες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Μιλάμε ενδεχομένως για ένα από τα πιο πειθαρχημένα σε κανόνες κοινωνικά σύνολα της χώρας μας, που αυτή τη στιγμή δεν μας επιτρέπεται να αγωνιζόμαστε, αντίθετα με το πρωτάθλημα της Α1 Κατηγορίας Ανδρών το οποίο διεξάγεται κανονικά, τηρώντας ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο. Αναρωτιέμαι γιατί εμείς δεν μπορούμε να αγωνιστούμε με το ίδιο πρωτόκολλο λειτουργίας».

Συνεχίζοντας, πρόσθεσε: «Βρισκόμαστε από την περσινή διακοπή και μετά σε ένα πολύ λεπτό σημείο, που θα πρέπει ο καθένας από εμάς να σκεφτεί και να αποφασίσει εάν υπάρχει επάγγελμα προπονητής, αθλητής, γυμναστής, τιμ μάνατζερ, φροντιστής ή εάν αυτή είναι μια εργασία που θα πρέπει να γίνεται συμπληρωματικά με μια άλλη βασική (κανονική) δουλειά. Φυσικά, πάντα θα υπάρχει η επιλογή της εργασίας στο εξωτερικό και αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος που έχουμε τόσους πολλούς επαγγελματίες να εργάζονται σε όλο τον κόσμο.

Έχω τη χαρά να έχω τέσσερις συνεργάτες μου στην εθνική ομάδα καλαθοσφαίρισης Γυναικών και να αγωνίζονται για την πρόκριση στο Πανευρωπαϊκό Κύπελλο. Επαγγελματίες που μοιραία θα πρέπει να βάλουν στην καθημερινότητά τους μια (κανονική) δουλειά για να μπορούν να έχουν μια ασφαλή ζωή και αναρωτιέμαι μέσα σε όλα τα άλλα πώς σε έναν τόσο απαξιωμένο ελληνικό αθλητισμό θα μπορούμε να έχουμε εθνικά συγκροτήματα, τα οποία θα διακρίνονται και θα μας κάνουν υπερήφανους. Για να είμαστε ειλικρινείς, με προπονητές και αθλητές σε καθεστώς ημιαπασχόλησης, αυτό είναι μαθηματικά αδύνατο».

Κλείνοντας, έκανε λόγο για «θάνατο» του αθλητισμού εντός συνόρων: «Αυτή τη στιγμή ο αθλητισμός δεν βρίσκεται σε αναστολή, αυτή τη στιγμή ο αθλητισμός πεθαίνει. Φυσικά, οι ειδικοί επιστήμονες είναι αδύνατο να το καταλάβουν, γιατί είναι κάτι άγνωστο για αυτούς, αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν όλο αυτό περάσει και είναι μια κακή ανάμνηση, εμείς σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους επαγγελματίες δεν θα συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε, γιατί πολύ απλά θα είναι αδύνατο να υπάρχουμε.
Ο σκοπός της ανάλυσης των σκέψεών μου φυσικά δεν είναι η αντίδραση, απλά η κατανόηση ενός προβλήματος που αφορά εκείνους που προτείνουν μέτρα, παίρνουν αποφάσεις και εκείνους που έχουν φωνή και απλά παρακολουθούν χωρίς να αγωνίζονται για τη σπουδαιότητα του αθλητισμού-πρωταθλητισμού.

ΥΓ. Φυσικά, οι διοικήσεις όλων των αθλημάτων που βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο και δεν συμφωνούν με την επανέναρξη των πρωταθλημάτων, τηρώντας το ισχύον πρωτόκολλο λειτουργίας, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καλέσουν τους εργαζόμενους τους, να το ανακοινώσουν και μετά να σταματήσουν να υπάρχουν».

basketa.gr