Αυτοδιοικητικό σχόλιο με ολίγη από… αθλητισμό.
Παρακολουθούμε λοιπόν από τον περασμένο Σεπτέμβριο τα δημοτικά συμβούλια Χανίων, στη νέα τους μορφή, με την ελπίδα ότι θα είχαν να προσφέρουν κάτι διαφορετικό και κάτι πιο σύγχρονο.
Πέσαμε μάλλον έξω όμως!
Το ‘χουμε ξαναπεί ότι για την εικόνα του εκάστοτε ΔΣ ευθύνεται, πρωτίστως, η εκάστοτε δημοτική αρχή. Αυτό είναι κανόνας και η εικόνα του νυν ΔΣ είναι, κατα κοινή ομολογία, πολύ χαμηλού επιπέδου…
Χωρίς να θέλουμε να ασκήσουμε κριτική στον νυν πρόεδρο του ΔΣ Ευτύχη Δαμιανάκη, ο οποίος έχει όλη την καλή διάθεση να προσφέρει αλλά κάπου στην πορεία “χάνεται” στην μετριότητα του ευρύτερου συνόλου, εκείνος που πραγματικά λείπει είναι ο πρώην πρόεδρος του ΔΣ Μανώλης Αδοντάκης.
Δεν θα πούμε ότι λείπει συνολικά από την αυτοδιοίκηση, γιατί ακόμα είναι μικρός και πιστεύουμε ότι έχει να προσφέρει πολλά ακόμα, εφόσον ξαναμπεί στη διαδικασία να ασχοληθεί, αλλά λείπει 100% από τη θέση του προέδρου του ΔΣ.
Ο Αδοντάκης, αν και μικρός στην ηλικία είχε τον τρόπο του και το “ειδικό βάρος” να τους βάζει όλους στη θέση τους και δη τους πιο … άτακτους.
Και χροιά φωνής είχε που τους έπειθε και επιχειρηματολογία και πολιτικό ήθος… Το ότι ο Μανώλης είναι ψηλός δεν έχει τόση σημασία….
Πολλοί λένε ότι ήταν από τους καλύτερους προέδρους ΔΣ στα Χανιά και μάλλον δεν έχουν άδικο…. Φαίνεται ήδη…
Μακάρι να επιστρέψει στην αυτοδιοίκηση γιατί έχει πολλά ακόμα να δώσει.
Προς το παρόν εκτός από τα επαγγελματικά του, έχει και την “μπασκετική” πρόκληση της Β’ Εθνικής με τον ΑΟΚ Χανιά…
Ο “εξω – αυτοδιοικητικός”