Τον γνωρίσαμε με τη φανέλα του Ρεθύμνου (ΑΓΟΡ) να κάνει πράματα και θάματα στην Α1!
Να “ματώνει” τα αντίπαλα καλάθια και να προσφέρει αφειδώς, θέαμα! Οι σπουδαίες του εμφανίσεις με τον ΑΓΟΡ του έδωσαν το εισιτήριο για τον Ολυμπιακό. Έπαιξε εκεί για 2 χρόνια και αγωνίστηκε και στο Final 4 της Ευρωλίγκας το 2015 στη Μαδρίτη.
Πλέον έχει γίνει… Ρεθυμνιώτης. Ζει στην πόλη και το απολαμβάνει. Ετοιμάζεται να παντρευτεί του χρόνου την αγαπημένη του από το Αμάρι και πλέον συνδυάζει την προπονητική (στις υποδομές της Ακαδημίας Ρεθύμνου) με το αγαπημένο του χόμπι, να εργάζεται δηλαδή ως Dj! Και είναι καλός να ξέρετε…
Πετύχαμε τον Μπρεντ Πέτγουεϊ (37 ετών πλέον), στο Αμάρι Ρεθύμνου, σε τουριστική επιχείρηση όπου κάθε βράδυ οι θαμώνες, απολαμβάνουν τις μουσικές του. Και το απολαμβάνει και ο ίδιος….
Ο ίδιος μας παραχώρησε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, όπου μας μίλησε για την καριέρα του, για την Ελλάδα, για τους ανθρώπους που τον σημάδεψαν, για τις ομάδες που αγάπησε (όπως το Ρέθυμνο) και εκείνες που τον πλήγωσαν (όπως ο Άρης) και για τα μελλοντικά του σχέδια.
Απολαύστε τη συνέντευξη Πέτγουεϊ στο mirrorsports.gr
Συνέντευξη: Βασίλης Φουντουλάκης
Πώς είναι η ζωή σου στην Κρήτη;
Έχω σταματήσει το μπάσκετ 4 χρόνια. Και χαίρομαι που μένω πλέον στο Ρέθυμνο. Είναι μια πόλη που αγάπησα από όταν έπαιζα στο Ρέθυμνο. Φυσικά μου άρεσαν και τα χρόνια στον Ολυμπιακό, αλλά εδώ νιώθω σαν να είμαι με την οικογένειά μου. Είναι τέλεια εδώ. Υπάρχει ποιότητα ζωής και ασφάλεια για κάποιον που θέλει να κάνει εδώ οικογένεια.
Οι συγγενείς σου στην Αμερική, στην Τζόρτζια, σου λένε να επιστρέψεις;
Έχουν συνηθίσει. Γυρίζω τον κόσμο από 16 ετών οπότε δεν τους πειράζει.
Η αιτία λοιπόν που έμεινες στην Κρήτη και στο Ρέθυμνο;
Η φίλη μου φυσικά. Θα αρραβωνιστούμε και θα παντρευτούμε. Είναι από το χωριό Καρίνες Αμαρίου.
Γιατί σταμάτησες το μπάσκετ στα 34 σου;
Πλέον δεν το διασκέδαζα. Εντάξει υπήρξαν και κάποιοι τραυματισμοί, αλλά το κυριότερο ήταν ότι σταμάτησα να διασκεδάζω το μπάσκετ. Έχασα την αγάπη μου να παίζω μπάσκετ.
Σου άρεσε ωστόσο η πορεία της καριέρας σου;
Αναφίβολα. Την απόλαυσα. Πολλά ταξίδια και εμπειρίες. Δούλεψα σκληρά, είχα τον ρόλο μου σε κάθε ομάδα που έπαιξα. Δούλεψα πολύ στην ΝΒΑ D-League (κατηγορία ανάπτυξης παικτών), δούλεψα σε όλους τους και μάλιστα, μια χρονιά αναδείχτηκα καλύτερος αμυντικός. Μου έδωσε συμβόλαιο στους Γκρίζλις αλλά όχι το μεγάλο συμβόλαιο που ήθελα. Ήμουν και σε καμπ των Μπλέιζερς. Η μεγάλη μου ευκαιρία ήταν οι Γκρίζλις αλλά εμπιστεύτηκαν κάποιον άλλον παίκτη αντί για μένα.
Και έτσι ήρθες στην Ελλάδα…
Ήρθα το 2009 στον Ηλυσιακό του Στέργιου Κουφού. Με συμπαίκτες τον Κασσελάκη στα 19 του, τον Αθανασούλα στα 17 του. Ήταν πολύ καλή χρονιά. Ήταν τελείως διαφορετική κατάσταση από αυτή που είχα συνηθίσει στην Αμερική, αλλά μου άρεσε. Είχα και ένα σοβαρό τραυματισμό. Πήγα στη συνέχεια στη Γαλλία, στη Βισί στο γαλλικό πρωτάθλημα που ήταν πιο ήρεμα τα πράγματα, αλλά και πιο οργανωμένα.
Ακολούθως οι Χάρλεμς;
Ναι έπαιξα εκεί για έναν χρόνο! Ταξιδέψαμε σε 22 χώρες για έναν χρόνο. Ούτως ή άλλως ήταν το στιλ μου να κάνω τρικς στο μπάσκετ αλλά στους Χάρλεμς έμαθα περισσότερα.
Η ώρα του Ρεθύμνου για τον Μπρεντ!
Ο Στέργιος Κουφός μου έστειλε μήνυμα στο Facebook. Ήταν το 2011 που το Ρέθυμνο ήταν στην Α1 και αμέσως δέχτηκα. Είχαμε φοβερή ομάδα. Κρίστμας, Δορκοφίκης, Κούμουλος, Λάτοβιτς και άλλοι σπουδαίοι παίκτες. Ήταν το στιλ που μου ταίριαζε. Με είχε απελευθερώσει ο Κουφός, όλοι έτρεχαν, όλοι σούταραν, ήταν η καλύτερη συνθήκη στο Ρέθυμνο εκείνα τα 2 χρόνια, μέχρι το 2013.
Και ήρθε η μεταγραφή στον Ολυμπιακό
Έσπασα το συμβόλαιό μου με το Ρέθυμνο το 2013 και ο Ολυμπιακός με αγόρασε. Έπαιξα 2 χρόνια εκεί. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας με πήρε στο Ρέθυμνο. Έκρινε ότι του ταίριαζα σε έναν Ολυμπιακό που ήταν πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά εγώ είχα άγχος. Επειδή ήρθα από έναν μικρό σύλλογο. Ήταν δικό μου φταίξιμο. Είχα άγχος για να αποδείξω ότι είμαι καλός.
Ποια ήταν η σχέση σου με παίκτες όπως ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης κτλ;
Όλοι ήταν πολύ καλοί. Όλοι έκαναν τη δουλειά τους και ενθάρρυναν και τους υπόλοιπους. Υπήρχε πολύ καλό κλίμα. Κανείς δεν το έπαιζε “σταρ”, εις βάρος των άλλων.
Και το 2015 έπαιξες τελικό Ευρωλίγκας απέναντι στη Ρεάλ στη Μαδρίτη…
Καλή εμπειρία, αν και δεν θέλεις να χάνεις. Σκεπτόμενος μετά ήταν καλή εμπειρία. Ήταν ευκαιρία να κατακτήσουμε το τρόπαιο αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Κρατάω τις καλές στιγμές.
Ακολούθησαν οι Σάσαρι και η Καρσίγιακα και μετά ο Άρης;
Ναι αλλά δυστυχώς δεν πλήρωναν κανέναν στον Άρη. Για 4 μήνες εκεί ήταν μια τραγική περίοδος για μένα. Τους έλεγα να πληρώσουν αλλά εκείνοι ποτέ τίποτα. Οπότε τον Δεκέμβριο φύγαμε όλοι οι Αμερικανοί. Κάποια στιγμή θα τα διεκδικήσουμε αυτά τα χρήματα.
Άρα βλέπεις να μένεις για πάντα στο Ρέθυμνο;
Ναι! Είμαι προπονητής σε ακαδημίες μπάσκετ της ομάδας της Ακαδημίας Ρεθύμνου. Προπονώ παιδιά 11 και 12 ετών. Αρέσει σε όλους μας. Είναι όμορφη εμπειρία για μένα να ασχολούμαι με παιδιά. Δυστυχώς, ακόμα το μπάσκετ δεν είναι πρώτη προτεραιότητα για τα παιδιά στην Κρήτη, σε σχέση με το ποδόσφαιρο. Πλέον βέβαια και το μπάσκετ αλλάζει. Τα παιδιά μαθαίνουν το νέο στιλ και είναι καλό για αυτά.
Για το αν ασχοληθεί επαγγελματικά με την προπονητική;
Ναι είναι η ελπίδα μου. Το θέλω. Με ενδιαφέρει πολύ αυτή η προοπτική. Έχω μάθει πράγματα από τον Μπαρτζώκα, τον Σφαιρόπουλο, τον Κουφό. Είναι σημαντικές οι γνώσεις που πήρα. Αυτή τη γνώση θέλω να τη συνδυάσω με το δικό μου στιλ.
Μπρεντ στο “επανιδείν”…