Άρθρο του Γιώργου Δρακάκη στα “Χανιώτικα Νέα”.
Συνεχίζονται οι προσπάθειες για να βρεθεί διάδοχη κατάσταση στην ΠΑΕ Χανιά μετά την ανακοίνωση του Αντώνη Ροκάκη ότι πλέον δεν θα συνεχίσει και προς το παρών υπάρχει μία μεγάλη αβεβαιότητα για το μέλλον του συλλόγου που αν δεν βρεθεί λύση οδεύει προς αποχώρηση από την Σούπερ Λιγκ 2 μετά από μία 8ετία.
Ενώ θα είναι εξαιρετικά αμφίβολη η συμμετοχή του ακόμα και στη Γ’ Εθνική.
Δυστυχώς τα Χανιά παρότι αποτελούν ένα μεγάλο Δήμο και θεωρούνται -και είναι- από τις περιοχές της Ελλάδας που διαθέτουν αρκετά άτομα με οικονομική επιφάνεια δεν έχουν καταφέρει ποτέ να εκπροσωπηθούν στην μεγαλύτερη εθνική κατηγορία. Φυσικά υπάρχει η 6ετία που ο Πλατανιάς έπαιξε στα “μεγάλα σαλόνια” όμως μιλάμε για ένα περιφερειακό Δήμο και μάλλον δεν είναι τυχαίο που μόνο εδώ και στη Λέσβο έχει παρουσιαστεί αυτό το παράδοξο. Διότι και εκεί ήταν η ΑΕΛ Καλλονής που γεύθηκε την χαρά να εκπροσωπήσει για μία τριετία το ποδόσφαιρο της περιοχής στη Σούπερ Λιγκ και όχι ο εκπρόσωπος της πρωτεύουσας Αιολικός.
Οσον αφορά το μέλλον της ΠΑΕ Χανιά υπάρχουν δύο σενάρια.
Το θετικό
-Να βρεθεί ένας επιχειρηματίας είτε ντόπιος, είτε εκτός Χανίων που με ή χωρίς συμπαραστάτες θα διατηρήσει την ομάδα στην 2η Εθνική κατηγορία. Υπάρχει μάλιστα το ενδεχόμενο σε πρώτη φάση να υπάρξει οικονομική βοήθεια και από τον Αντ. Ροκάκη καθώς όπως τόνισε στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Πέμπτης: «οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος επενδυτής επιθυμήσει την προσωπική μου οικονομική συμμετοχή, θα στηρίξω μαζί του ουσιαστικά την αγαπημένη μου ΠΑΕ».Το θετικό εδώ για την ομάδα, η “προίκα” της δηλαδή, ότι έχει πάρει αδειοδότηση και έτσι υπερτερεί κατά πολύ των δύο ιστορικών ΠΑΣ (Γιάννινα, Λαμία) που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση διότι απλά υπάρχουν μεγάλα χρέη που καθιστούν πολύ πιο αμφίβολο το μέλλον τους.
Το αρνητικό
-Να μην υπάρξει ενδιαφέρον και έτσι η ομάδα να μην δηλώσει συμμετοχή μέχρι τις 9 Ιουλίου στη ΣΛ2 αλλά αντίθετα να περάσει στα χέρια του Ερασιτέχνη και μοιραία να αγωνισθεί είτε στη Γ’ Εθνική είτε και στο τοπικό!
Εδώ δυστυχώς η… παράδοση δεν είναι υπέρ του χανιώτικου ομίλου. Σε 3 περιπτώσεις στο παρελθόν όπου θυμόμαστε ο προκάτοχος της ΠΑΕ Χανιά δηλαδή ο ΑΟΧ δεν κατάφερε να βρει λύση και να βγει από το αδιέξοδο αλλά κατρακύλησε σε μικρότερες κατηγορίες ή και διέλυσε.
Τις θυμίζουμε επιγραμματικά:
Καλοκαίρι 1983
Η ομάδα δύο μόλις χρόνια μετά την επάνοδο της στην Β’ Εθνική υποβιβάζεται αυτή τη φορά όχι στο Ερασιτεχνικό αλλά λόγω αναδιάρθρωσης στην νεοσύστατη Γ’ Εθνική των δύο ομίλων. Εκεί όχι μόνο δεν καταφέρνει να βάλει τις βάσεις για επιστροφή αλλά μέσα σε μία διετία με διαδοχικούς υποβιβασμούς φθάνει να αγωνίζεται το 1986-87 για πρώτη φορά στο τοπικό! Μάλιστα ήταν η Ατλαντίδα κυρίως που τροφοδότησε με νεαρούς παίκτες τον ΑΟΧ όπως μία εικοσαετία πιο πριν (το καλοκαίρι του 1965) είχε παραχωρήσει ολόκληρο το καταστατικό της για την δημιουργία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος – τα πρώτα χρόνια ως ΑΕΧ.
Καλοκαίρι 1996
Μόλις 3 σεζόν μετά την επάνοδο της ομάδας στη Γ’ Εθνική τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα την οδηγούν να καταλαμβάνει την 17η θέση και να υποβιβάζεται. Υπήρξε και μία συσπείρωση Χανιωτών με οικονομική επιφάνεια για να βοηθήσουν αλλά τελικά όχι μόνο δεν απέφυγε η ομάδα το… μοιραίο δηλαδή τον υποβιβασμό στην Δ’ Εθνική, αλλά η συνέχεια ήταν ακόμα χειρότερη. Διότι δύο χρόνια μετά υποβιβάστηκε ξανά στο τοπικό και παρότι αρχικά είχε ανακοινωθεί μία συνεργασία με τον Παγχανιακό στην πραγματικότητα δεν μακροημέρευσε αλλά αντίθετα μετά από διαδοχικούς υποβιβασμούς για πρώτη φορά έπαιξε στην μικρότερη τοπική κατηγορία (Γ’ ΕΠΣΧ) και μάλιστα τις δύο τελευταίες χρονιές δεν κατάφερε να ολοκληρώσει καν τις διοργανώσεις της Β’ και Γ’ -το 2003 και το 2004 αντίστοιχα. Ευτυχώς από το 2000 δημιουργήθηκε ο ΑΟΧ 2004 και πάνω εκεί ο ΑΟΧ θα έκανε έξι χρόνια μετά ένα νέο ξεκίνημα που δυστυχώς και αυτό αποδείχθηκε βραχύβιο…
Καλοκαίρι 2017
Η ομάδα του ΑΟΧ επανιδρύθηκε το 2005 με αρκετά όνειρα και με ντόπιους επιχειρηματίες που δήλωναν ότι δεν θα είχαμε επανάληψη των λαθών του παρελθόντος. Μάλιστα ξεκίνησε όχι από την 3η αλλά από την 1η τοπική κατηγορία έπειτα από συνεργασία με τον ΑΟΧ 2004 που προαναφέραμε. Μπορεί να μην κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο αλλά μπόρεσε και αυτός ως δευτεραθλητής να ανέβει άμεσα στη Δ’ Εθνική παίρνοντας την θέση της ΑΕΧ. Τις 3 πρώτες σεζόν στην 4η εθνική κατηγορία (περιφερειακό) ήταν πάντα πρωταγωνιστής αλλά έμενε 3ος και έπρεπε να περιμένει την σεζόν 2009-10 για να κατακτήσει τον τίτλο και να βρεθεί στην Γ’ Εθνική. Και όπως το καλοκαίρι του 2011 ο Πλατανιάς εκμεταλλεύτηκε το “Κοριόπολις” και βρέθηκε αν και 5ος στη Β’ Εθνική -και στη συνέχεια έκανε ένα ακόμα πιο μεγάλο άλμα με την 3η θέση στα πλέι οφ- έτσι και ο ΑΟΧ χάρη στην αναδιάρθρωση των κατηγοριών παρότι 6ος μπόρεσε το καλοκαίρι του 2013 να επιστρέψει μετά από 30 χρόνια στην Β’ Εθνική. Τα δύο πρώτα χρόνια ως πρωταγωνιστής αλλά στη συνέχεια εμφανίστηκαν τα γνωστά οικονομικά προβλήματα και οι συνεχείς διοικητικές αλλαγές. Αλλαγές που έφεραν στα Χανιά ως “σωτήρες” άτομα αμφιβόλου προελεύσεως με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2017 η ΠΑΕ και η ομάδα να διαλύει για μία ακόμα φορά. Μάλιστα αυτή τη φορά παρότι τερμάτισε πάνω από την διαχωριστική γραμμή καθώς ήρθε η ανάκληση του πιστοποιητικού που την έστειλε στα… Τάρταρα. Κάπου εκεί βρέθηκε ο Αντώνης Ροκάκης που επί δύο χρονιές είχε οδηγήσει στη Β’ Εθνική (ΣΛ2) τον Κισσαμικό και έτσι προέκυψε η συνεργασία με το όνομα των δύο ομάδων και από το 2020 η ΠΑΕ Χανιά με νέο σήμα και όχι το δελφίνι…
Καλοκαίρι 2003
Στα παραπάνω μπορούμε να προσθέσουμε και την ΑΕΧ η οποία δημιουργήθηκε με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες το καλοκαίρι του 1997 πάνω στο καταστατικό της Ιωνίας. Αρκετά δυναμική στο ξεκίνημα έφθασε άμεσα στη Δ’ Εθνική και μετά από 3 χρονιές εκεί -το 2001- πανηγύρισε την άνοδο στην Γ’ Εθνική και έγινε η πρώτη ομάδα από τα Χανιά που έπαιξε σε ενιαίο όμιλο με συλλόγους και από τη Βόρεια Ελλάδα. Δυστυχώς και αυτή η προσπάθεια είχε ημερομηνία λήξης. Μετά από δύο συμμετοχές εκεί το 2003 η ομάδα “βούτηξε” ξανά στο περιφερειακό χωρίς ουσιαστικά ελπίδες ανάκαμψης. Ετσι όπως αναφέραμε παραπάνω παραχώρησε τη θέση της στη Δ’ Εθνική το καλοκαίρι του 2006 στον ΑΟΧ και στη συνέχεια τερμάτισε ουραγός σε Α’ και Β’ κατηγορία ΕΠΣΧ (το 2007 και το 2008 αντίστοιχα) ενώ υπήρξαν και δύο χρονιές (2014 και 2015) που επανεμφανίστηκε στη Γ’ ΕΠΣΧ σκιά του εαυτού της πριν διαλύσει οριστικά.
Σχεδόν δηλαδή ανά δεκαετία ο εκπρόσωπος του χανιώτικου ποδοσφαίρου ή πιο σωστά της πρωτεύουσας του νομού, φλερτάρει έντονα με την διάλυση και βουλιάζει στην ανυποληψία… Και εδώ θα θυμίσουμε μία ακόμα ατάκα του Αντώνη Ροκάκη από της συνέντευξη της περασμένης Πέμπτης: «…τα Χανιά δεν τα ενδιαφέρει σε επίπεδο επαγγελματικό το ποδόσφαιρο όπως βλέπω μετά από αυτές τις εξελίξεις»
