Ιανουάριος του 2014.
Είμαι στην Κέρκυρα και ο τότε εκπρόσωπός μου μου φέρνει μια πρόταση από το MLS και τη Φιλαδέλφια Γιούνιον. Όλα τα χρόνια της καριέρας μου, σε κάθε μεταγραφική περίοδο, σκεφτόμουν, είχα τη φιλοδοξία, το όνειρο να πάω στο εξωτερικό. Έλεγα μέσα μου ότι αυτό θέλω να το ζήσω. Μέχρι τότε, δεν είχε προκύψει κάτι.
Δεν ήθελα να φύγω έξω, μόνο και μόνο για να λέω ότι το έκανα. Ήθελα κάτι που να με κέντριζε. Να έχει ουσία ποδοσφαιρική αλλά και οικονομική.
Έφυγα για Αμερική, έκανα προετοιμασία με την ομάδα και περίμενα να ξεκινήσουμε. Τότε, ο νόμος επέτρεπε στις ομάδες να έχουν εννέα ξένους. Ήμουν ο δέκατος ή ο εντέκατος της ομάδας. Έπρεπε να λυθούν κάποια συμβόλαια, ώστε να δηλωθώ. Η ομάδα δεν το κατάφερε, μου πρότεινε, όμως, να υπογράψω και να περιμένω την επόμενη μεταγραφική περίοδο, για να δηλωθώ. Να έμενα ανενεργός; Δεν μπορούσα να το δεχτώ, δεν είχε κάποιο νόημα.
Τότε, ήρθε η πρόταση από την Ίντερ Τούρκου. 