Άρθρο του προέδρου του Μινώταυρου Γιάννη Σπυριδάκη.
Παρατηρώντας τις βαθμολογίες της Γ’ Εθνικής και την διασπορά των ομάδων εύλογα προκύπτει η σκέψη εάν μια επαναφορά του περιφερειακού θα ήταν χρήσιμη.
Με δεδομένα:
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της κοινωνίας για το άθλημα, την ραγδαία ανάπτυξη των ακαδημιών, το υψηλότερο επίπεδο προπονητών και παραγόντων, αλλά και τα χρήματα που κοστίζουν κάποιες ομάδες στο τοπικό πρωτάθλημα χωρίς να εξασφαλίζουν άνοδο και κυρίως την παραγωγή νεαρών παικτών( όπως στην φώτο) που χωρίς το “ενδιάμεσο σκαλί” χάνονται, απογοητεύονται ή απομακρύνονται απ’ το άθλημα ,αφού η απόσταση απ’ τα τοπίκα μέχρι τις επαγγελματικές κατηγορίες είναι τεράστια και….δύσβατη.
Επίσης η Γ εθνική ειδικά για τις νησιωτικές ομάδες έχουν δυσβάσταχτο κόστος και μόνο με μεγάλες υπερβάσεις είναι εφικτή η διατήρηση και η άνοδος .( Χωρίς την επιχορήγηση της περιφέρειας στα οδοιπορικά οι κρητικές ομάδες θα είχαν σοβαρό θέμα – εκτιμώ)
Σίγουρα οι απόψεις για τα τελευταία περιφερειακά πρωταθλήματα – που διεξήχθησαν μέσα στην οικονομική κρίση και τα μνημόνια – διίστανται.Ομως οι εποχές και οι συνθήκες άλλαξαν και οι νοοτροπίες ελπίζω. Ένας όμιλος Κρήτης έχει μόνο θετικά να προσφέρει, τόσο στην αξιοποίηση και βελτίωση των νέων παιδιών – στην προσπάθεια για το παραπανω, την επικοινωνία μεταξύ ομάδων , αθλητών και φιλάθλων των τεσσάρων νόμων , εφόσον τεθούν σοβαροί όροι και τηρηθούν. Θα είναι χρήσιμο ακόμη και στην ανάδειξη διαιτητών .
Πιστεύω πως θα επιφέρει ένα εξορθολογισμό στα τοπικά ως αμιγώς ερασιτεχνικά πρωταθλήματα . Όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνουν αντικείμενο ζύμωσης ως προς την αξία και χρησιμότητα τους.
Προσωπικά έχοντας ζήσει την εμπειρία ως αθλητής με μεγάλες , έντονες χαρές και σίγουρα …περισσότερες στεναχώριες , το καταθέτω με νοσταλγία.
